Malowanie jest procesem stosowanym powszechnie do dekorowania rozmaitych powierzchni, a także podnoszenia odporności materiałów na czynniki zewnętrzne. W zależności od specyfiki gotowego wyrobu stosuje się albo tradycyjne malowanie natryskowe, albo korzysta z usług lakierni proszkowej. W Krakowie ofertę taką przedstawia firma Termoplast II dysponująca linią do malowania elementów o dużych rozmiarach. Warto jednak pamiętać, że obie technologie zapewniają nie tylko nieco inne rezultaty, ale też w różnym stopniu oddziałują na środowisko naturalne. Różnice między nimi są pod tym względem dość istotne i powinny być jednym z motywów do podejmowania decyzji o sposobie wykończenia konkretnych wyrobów tam, gdzie istnieje możliwość zastosowania obu metod. Przekonajmy się, jaki wpływ na otoczenie ma lakierowanie natryskowe, a jaki lakierowanie proszkowe.
Jakie problemy wiążą się z tradycyjnym lakierowaniem natryskowym?
Technologia lakierowania natryskowego polega na nanoszeniu na malowany przedmiot farby mającej postać cieczy. Może ona być nakładana metodą hydrodynamiczną, gdy specjalna pompa nadaje jej kroplom potrzebną energię kinetyczną lub w postaci aerozolu, a więc mieszanki farby i powietrza. Proces malowania polega na uderzaniu drobin farby w powierzchnię i rozpływaniu się jej dla wytworzenia jednolitej powłoki o zbliżonej grubości na całym lakierowanym obszarze. Utrwalanie warstwy farby jest w tym przypadku możliwe dzięki stopniowemu odparowywaniu zastosowanego rozpuszczalnika, zapewniającego jej płynną formę. By zmniejszyć wpływ tego procesu na środowisko naturalne i zredukować związane z uwalnianiem chemikaliów zagrożenia w lakierni natryskowej niezbędna jest nie tylko wydajna wentylacja, ale również stosowanie niezwykle sprawnie działających filtrów. Problematyczna jest też utylizacja pozostałości, które nie zostały wykorzystane, ponieważ wymaga to przeprowadzenia dość złożonych reakcji chemicznych unieszkodliwiających znajdujące się w farbie związki.
Dlaczego malowanie proszkowe jest bardziej ekologiczne?
Malowanie w technologii proszkowej wygląda zupełnie inaczej. W tym przypadku farba ma postać proszku składającego się z mieszanki pigmentu oraz żywicy, która pod wpływem wysokiej temperatury ulega upłynnieniu, a następnie polimeryzacji. Proszek może być nanoszony na powierzchnię za sprawą przyciągania ładunków elektrycznych, ponieważ drobinki farby tuż przed napyleniem poddaje się jonizacji, a malowany element zostaje wcześniej uziemiony. Utrwalenie farby zachodzi w tym przypadku w specjalnym piecu, gdzie panuje wysoka temperatura. Zachodzący proces nie powoduje emisji substancji chemicznych, nie jest więc potrzebna zaawansowana filtracja. Nie ma też problemu z resztkami farby, gdyż proszek jest dawkowany bardzo oszczędnie i jego ilości, które są przy malowaniu marnowane, okazują się bardzo niewielkie.